वडवानल स्तोत्र​

मंगलचण्डिका पाठ​

श्री मंगलचंडिकास्तोत्रम 

ॐ ह्रीं श्रीं क्लीं सर्वपूज्ये देवी मङ्गलचण्डिके ।

ऐं क्रूं फट स्वाहेत्येवं चाप्येकविन्शाक्षरो मनुः ॥

पूज्यः कल्पतरुश्चैव भक्तानां सर्वकामदः ।

दशलक्षजपेनैव मन्त्रसिद्धिर्भवेन्नृणाम ॥

मन्त्रसिद्धिर्भवेद यस्य स विष्णुः सर्वकामदः ।

ध्यानं च श्रूयतां ब्रह्मन वेदोक्तं सर्व सम्मतम ॥

देवीं षोडशवर्षीयां शश्वत्सुस्थिरयौवनाम ।

सर्वरूपगुणाढ्यां च कोमलाङ्गीं मनोहराम ॥

श्वेतचम्पकवर्णाभां चन्द्रकोटिसमप्रभाम ।

वन्हिशुद्धांशुकाधानां रत्नभूषणभूषिताम ॥

बिभ्रतीं कबरीभारं मल्लिकामाल्यभूषितम ।

बिम्बोष्टिं सुदतीं शुद्धां शरत्पद्मनिभाननाम ॥

ईषद्धास्यप्रसन्नास्यां सुनीलोल्पललोचनाम । 

जगद्धात्रीं च दात्रीं च सर्वेभ्यः सर्वसंपदाम ॥ 

संसारसागरे घोरे पोतरुपां वरां भजे ।

देव्याश्च ध्यानमित्येवं स्तवनं श्रूयतां मुने ॥

प्रयतः संकटग्रस्तो येन तुष्टाव शंकरः ॥

शंकर उवाच 

रक्ष रक्ष जगन्मातर्देवि मङ्गलचण्डिके ।

हारिके विपदां राशेर्हर्षमङ्गलकारिके ॥

हर्षमङ्गलदक्षे च हर्षमङ्गलचण्डिके ।

शुभे मङ्गलदक्षे च शुभमङ्गलचण्डिके ॥

मङ्गले मङ्गलार्हे च सर्व मङ्गलमङ्गले ।

सतां मन्गलदे देवि सर्वेषां मन्गलालये ॥

पूज्या मङ्गलवारे च मङ्गलाभीष्टदैवते ।

पूज्ये मङ्गलभूपस्य मनुवंशस्य संततम ॥

मङ्गलाधिष्टातृदेवि मङ्गलानां च मङ्गले ।

संसार मङ्गलाधारे मोक्षमङ्गलदायिनि ॥

सारे च मङ्गलाधारे पारे च सर्वकर्मणाम ।

प्रतिमङ्गलवारे च पूज्ये च मङ्गलप्रदे ॥

स्तोत्रेणानेन शम्भुश्च स्तुत्वा मङ्गलचण्डिकाम ।

प्रतिमङ्गलवारे च पूजां कृत्वा गतः शिवः ॥

देव्याश्च मङ्गलस्तोत्रं यः श्रुणोति समाहितः ।

तन्मङ्गलं भवेच्छश्वन्न भवेत तदमङ्गलम ॥

॥ इति श्री ब्रह्मवैवर्ते मङ्गलचण्डिका स्तोत्रं संपूर्णम ॥

श्री मङ्गलचण्डिका स्तोत्रं 

ॐ ॥ पितृ-सूक्तम् ॥ ॐ

उदिताम अवर उत्परास उन्मध्यमाः पितरः सोम्यासः। 

असुम यऽ ईयुर-वृका ॠतज्ञास्ते नो ऽवन्तु पितरो हवेषु॥१॥ 

अंगिरसो नः पितरो नवग्वा अथर्वनो भृगवः सोम्यासः। 

तेषां वयम सुमतो यज्ञियानाम अपि भद्रे सौमनसे स्याम्॥२॥ 

ये नः पूर्वे पितरः सोम्यासो ऽनूहिरे सोमपीथं वसिष्ठाः। 

तेभिर यमः सरराणो हवीष्य उशन्न उशद्भिः प्रतिकामम अत्तु॥३॥ 

त्वं सोम प्र चिकितो मनीषा त्वं रजिष्ठम अनु नेषि पंथाम्। 

तव प्रणीती पितरो न देवेषु रत्नम अभजन्त धीराः॥४॥ 

त्वया हि नः पितरः सोम पूर्वे कर्माणि चक्रुः पवमान धीराः। 

वन्वन अवातः परिधीन ऽरपोर्णु वीरेभिः अश्वैः मघवा भवा नः॥५॥ 

त्वं सोम पितृभिः संविदानो ऽनु द्यावा-पृथिवीऽ आ ततन्थ। 

तस्मै तऽ इन्दो हविषा विधेम वयं स्याम पतयो रयीणाम्॥६॥ 

बर्हिषदः पितरः ऊत्यऋवागिमा वो हव्या चकृमा जुषध्वम्। 

तऽ आगत अवसा शन्तमे नाथा नः शंयोर ऽरपो दधात॥७॥ 

आहं पितृन्त सुविदत्रान ऽअवित्सि नपातं च विक्रमणं च विष्णोः। 

बर्हिषदो ये स्वधया सुतस्य भजन्त पित्वः तऽ इहागमिष्ठाः॥८॥ 

उपहूताः पितरः सोम्यासो बर्हिष्येषु निधिषु प्रियेषु। 

तऽ आ गमन्तु तऽ इह श्रुवन्तु अधि ब्रुवन्तु ते ऽवन्तु-अस्मान्॥९॥ 

आ यन्तु नः पितरः सोम्यासो ऽग्निष्वात्ताः पथिभिऋदेवयानैः। 

अस्मिन यज्ञे स्वधया मदन्तो ऽधि ब्रुवन्तु ते ऽवन्तु-अस्मान्॥१०॥ 

अग्निष्वात्ताः पितर एह गच्छत सदःसदः सदत सु-प्रणीतयः। 

अत्ता हवींषि प्रयतानि बर्हिष्य-था रयिम सर्व-वीरं दधातन॥११॥ 

येऽ अग्निष्वात्ता येऽ अनग्निष्वात्ता मध्ये दिवः स्वधया मादयन्ते। 

तेभ्यः स्वराड-सुनीतिम एताम यथा-वशं तन्वं कल्पयाति॥१२॥ 

अग्निष्वात्तान ॠतुमतो हवामहे नाराशं-से सोमपीथं यऽ आशुः। 

ते नो विप्रासः सुहवा भवन्तु वयं स्याम पतयो रयीणाम्॥१३॥ 

आच्या जानु दक्षिणतो निषद्य इमम यज्ञम अभि गृणीत विश्वे। 

मा हिंसिष्ट पितरः केन चिन्नो यद्व आगः पुरूषता कराम॥१४॥ 

आसीनासोऽ अरूणीनाम उपस्थे रयिम धत्त दाशुषे मर्त्याय। 

पुत्रेभ्यः पितरः तस्य वस्वः प्रयच्छत तऽ इह ऊर्जम दधात॥१५॥ 

ॐ ॥ पितर कवचः ॥ ॐ

कृणुष्व पाजः प्रसितिम न पृथ्वीम याही राजेव अमवान इभेन । 

तृष्वीम अनु प्रसितिम द्रूणानो अस्ता असि विध्य रक्षसः तपिष्ठैः ॥ 

तव भ्रमासऽ आशुया पतन्त्यनु स्पृश धृषता शोशुचानः । 

तपूंष्यग्ने जुह्वा पतंगान सन्दितो विसृज विष्व-गुल्काः ॥ 

प्रति स्पशो विसृज तूर्णितमो भवा पायुऋविशोऽ अस्या अदब्धः । 

यो ना दूरेऽ अघशंसो योऽ अन्त्यग्ने माकिष्टे व्यथिरा दधर्षीत ॥ 

उदग्ने तिष्ठ प्रत्या-तनुष्व न्यमित्रान ऽओषतात तिग्महेते । 

यो नोऽ अरातिम समिधान चक्रे नीचा तं धक्ष्यत सं न शुष्कम ॥ 

ऊर्ध्वो भव प्रति विध्याधि अस्मत आविः कृणुष्व दैव्यान्यग्ने । 

अव स्थिरा तनुहि यातु-जूनाम जामिम अजामिम प्रमृणीहि शत्रून । 

अग्नेष्ट्वा तेजसा सादयामि॥ 

श्री गोपाल सहस्त्रनामस्तोत्रम्

श्री पार्वती उवाच

कैलासशिखरे रम्ये गौरी पृच्छति शंकरम । ब्रह्माण्डखिलनाथस्त्वं सृष्टिसंहारकारकः ॥१॥

त्वमेव पूज्यसे लोकैर्ब्रह्मविष्णुसुरादिभिः । नित्यं पठसि देवेश कस्य स्तोत्रं महेश्वर ॥२॥

आश्चर्यमिदमत्यन्तं जायते मम शंकर । तत्प्राणेश महाप्राज्ञ संशयं छिन्धि शंकर ॥३॥

श्री महादेव उवाच

धन्यासि कृतपुण्यासि पार्वति प्राणवल्लभे । रहस्यातिरहस्यं च यत्पृच्छसि वरानने ॥४॥

स्त्रीस्वभावान्महादेवि पुनस्त्वं परिपृच्छसि । गोपनीयं गोपनीयं गोपनीयं प्रयत्नतः ॥५॥

दत्ते च सिद्धिहानिः स्यात्तस्माद्यत्नेन गोपयेत । इदं रहस्यं परमं पुरुषार्थप्रदायम ॥६॥

धनरत्नौघमाणिक्यतुरङ्गमगजादिकम । ददाति स्मरणादेव महामोक्षप्रदायकम ॥७॥

तत्तेऽहं सम्प्रवक्ष्यामि श्रृणुष्वावहिता प्रिये । योऽसौ निरञ्जनो देवश्चित्स्वरूपी जनार्दनः ॥८॥

संसारसागरोत्तारकारणाय सदा नृणाम । श्रीरंगादिकरूपेण त्रैलोक्यं व्याप्य तिष्ठति ॥९॥

ततो लोका महामूढा विष्णुभक्तिविवर्जिताः । निश्चयं नाधिगच्छन्ति पुनर्नारायणो हरिः ॥१०॥

निरञ्जनो निराकारो भक्तानां प्रीतिकामदः । वृन्दावनविहाराय गोपालं रूपमुद्वहन ॥११॥

मुरलीवादनाधारी राधायै प्रीतिमावहन । अंशांशेभ्यः समुन्मील्य पुर्णरूपकलायुतः ॥१२॥

श्रीकृष्णचन्द्रो भगवान्नन्दगोपवरोद्यतः । धरणीरूपिणी माता यशोदानन्ददायिनी ॥१३॥

द्वाभ्यां प्रयाचितो नाथो देवक्यां वसुदेवतः । ब्रह्मणाभ्यर्थितो देवो देवैरपि सुरेश्वरि ॥१४॥

जातोऽवन्यां मुकुन्दोऽपि मुरलीवेदरेचिका । तया सार्द्धं वचः कृत्वा ततो जातो महीतले ॥१५॥

संसारसारसर्वस्वं श्यामलं महदुज्ज्वलम । एतज्ज्योतिरहं वेद्यं चिन्तयामि सनातनम ॥१६॥

गौरतेजो विना यस्तु श्यामतेजः समर्चयेत । जपेद्वा ध्यायते वापि स भवेत्पातकी शिवे ॥१७॥

स ब्रह्महा सुरापी च स्वर्णस्तेयी च पञ्चमः । एतैर्दोषैर्विलिप्येत तेजोभेदान्महेश्‍वरि ॥१८॥

तस्माज्ज्योतिरभूद्‍द्वेधा राधामाधवरूपकम । तस्मादिदं महादेवि गोपालेनैव भाषितम ॥१९॥

दुर्वाससो मुनेर्मोहे कार्तिक्यां रासमण्डले । ततः पृष्टवती राधा सन्देहं भेदमात्मनः ॥२०॥

निरञ्जनात्समुत्पन्नं मयाधीतं जगन्मयि । श्रीकृष्णेन ततः प्रोक्तं राधायै नारदाय च ॥२१॥

ततो नारदतः सर्वं विरला वैष्णवास्तथा । कलौ जानन्ति देवेशि गोपनीयं प्रयत्नतः ॥२२॥

शठाय कृपणायाथ दाम्भिकाय सुरेश्‍वरि । ब्रह्महत्यामवाप्नोति तस्माद्यत्नेन गोपयेत ॥२३॥

अस्य श्रीगोपालसहस्त्रनामस्तोत्रमन्त्रस्य श्रीनारद ऋषिः, अनुष्टुप छंन्दः, श्रीगोपालो देवता, कामो बीजम माया शक्तिः चन्द्रः कीलकम्, श्रीकृष्णचन्द्रभक्तिरूपफलप्राप्तये श्रीगोपालसहस्त्रनामजपे विनियोगः

अथवा

 ॐ ऐं क्लीं बीजम श्रीं ह्रीं शक्तीः, श्रीवृन्दावननिवासः कीलकम्, श्रीराधाप्रियं परं ब्रह्मोति मन्त्रः, धर्मादिचतुर्विधपुरुषार्थसिद्धर्थे जपे विनियोगः ।

करन्यासः

ॐ क्लां अङ्गुष्ठाभ्यां नमः, ॐ क्लीं तर्जनीभ्यां नमः, ॐ क्लूं मध्यमाभ्यां नमः,

ॐ क्लैं अनामिकाभ्यां नमः, ॐ क्लौं कनिष्ठिकाभ्यां नमः, ॐ क्लः करतलकरपृष्ठाभ्यां नमः ।

हृदयादिन्यासः

ॐ क्लां ह्रदयाय नमः, ॐ क्लीं शिरसे स्वाहा, ॐ क्लूं शिखायै वषट्, ॐ क्लैं कवचाय हुम,

ॐ क्लौं नेत्रत्रयाय वौषट्, ॐ क्लः अस्त्राय फट ।

ध्यानम 

कस्तूरीतिलकं ललाटपटले वक्षःस्थले कौस्तुभं नासाग्रे वरमौक्तिकं करतले वेणुः करे कंकणम ।

सर्वाङ्गे हरिचन्दनं सुललितं कण्ठे च मुक्तावली गोपस्त्रीपरिवेष्टितो विजयते गोपालचूडामणिः ॥

फूल्लेन्दीवरकान्तिमिन्दुवदनं बर्हावतंसप्रियं श्रीवत्साङ्कमुदारकौस्तुभधरं पीताम्बरं सुन्दरम ।

गोपीनां नयनोत्पलार्चिततनुं गोगोपसङ्घवृतं गोविन्दं कलवेणुवादनपरं दिव्याङ्गभूषं भजे ॥

स्तोत्रम 

ॐ क्लीं देवः कामदेवः कामबीजशिरोमणिः । श्रीगोपालो महीपालः सर्ववेदाङ्गपारगः ॥१॥

धरणीपालको धन्यः पुण्डरीकः सनातनः । गोपतिर्भूपतिः शास्ता प्रहर्ता विश्‍वतोमुखः ॥२॥

आदिकर्ता महाकर्ता महाकालः प्रतापवान । जगज्जीवो जगद्धाता जगद्भर्ता जगद्वसुः ॥३॥

मत्स्यो भीमः कुहूभर्ता हर्ता वाराहमूर्तिमान । नारायणो हृषीकेशो गोविन्दो गरुडध्वजः ॥४॥

गोकुलेन्द्रो महाचन्द्रः शर्वरीप्रियकारकः । कमलामुखलोलाक्षः पुण्डरीकशुभावहः ॥५॥

दुर्वासाः कपिलो भौमः सिन्धुसागरसङगमः । गोविन्दो गोपतिर्गोत्रः कालिन्दीप्रेमपूरकः ॥६॥

गोपस्वामी गोकुलेन्द्रो गोवर्धनवरप्रदः । नन्दादिगोकुलत्राता दाता दारिद्रयभञ्जनः ॥७॥

सर्वमङ्गलदाता च सर्वकामप्रदायकः । आदिकर्ता महीभर्ता सर्वसागरसिन्धुजः ॥८॥

गजगामी गजोद्धारी कामी कामकलानिधिः । कलङ्करहितश्चन्द्रो बिम्बास्यो बिम्बसत्तमः ॥९॥

मालाकारः कृपाकारः कोकिलास्वरभूषणः । रामो नीलाम्बरो देवो हली दुर्दममर्दनः ॥१०॥

सहस्त्राक्षपुरीभेत्ता महामारीविनाशनः । शिवः शिवतमो भेत्ता बलारातिप्रपूजकः ॥११॥

कुमारीवरदायी च वरेण्यो मीनकेतनः । नरो नारायणो धीरो राधापतिरुदारधीः ॥१२॥

श्रीपतिः श्रीनिधिः श्रीमान मापतिः प्रतिराजहा । वृन्दापतिः कुलग्रामी धामी ब्रह्म सनातनः ॥१३॥

रेवतीरमणो रामश्चञ्चलश्चारुलोचनः । रामायणशरीरोऽयं रामी रामः श्रियःपतिः ॥१४॥

शर्वरः शर्वरी शर्वः सर्वत्र शुभदायकः । राधाराधयितो राधी राधाचित्तप्रमोदकः ॥१५॥

राधारतिसुखोपेतो राधामोहनतप्तरः । राधावशीकरो राधाहृदयाम्भोजषट्‍पदः ॥१६॥

राधालिङ्गनसम्मोहो राधानर्तनकौतुकः । राधासञ्जातसम्प्रीती राधाकामफलप्रदः ॥१७॥

वृन्दापतिः कोशनिधिः कोकशोकविनाशकः । चन्द्रपतिश्चन्द्रपतिश्चण्डकोदण्डभञ्जनः ॥१८॥

रामो दाशरथी रामो भृगुवंशसमुद्भवः । आत्मारामो जितक्रोधो मोहो मोहान्धभञ्जनः ॥१९॥

वृषभानुर्भवो भावः काश्यपिः करुणानिधिः । कोलाहलो हली हाली हेली हलधरप्रियः ॥२०॥

राधामुखाब्जमार्तण्डो भास्करो रविजो विधुः । विधिर्विधाता वरुणो वारुणो वारुणीप्रियः ॥२१॥

रोहिणीहृदयानन्दी वसुदेवात्मजो बली । नीलाम्बरो रौहिणेयो जरासन्धवधोऽमलः ॥२२॥

नागो नवाम्भो विरुदो वीरहा वरदो बली । गोपथो विजयी विद्वान शिपिविष्टः सनातनः ॥२३॥

पर्शुरामवचोग्राही वरग्राही श्रृगालहा । दमघोषोपदेष्टा च रथग्राही सुदर्शनः ॥२४॥

वीरपत्नीयशस्त्राता जराव्याधिविघातकः । द्वारकावासतत्त्वज्ञो हुताशनवरप्रदः ॥२५॥

यमुनावेगसंहारी नीलाम्बरधरः प्रभुः । विभुः शरासनो धन्वी गणेशो गणनायकः ॥२६॥

लक्ष्मणो लक्षणो लक्ष्यो रक्षोवंशविनाशनः । वामनो वामनीभूतो वमनो वमनारुहः ॥२७॥

यशोदानन्दनः कर्ता यमलार्जुनमुक्तिदः । उलूखली महामानी दामबद्धाह्वयी शमी ॥२८॥

भक्तानुकारी भगवान केशवोऽचलधारकः । केशिहा मधुहा मोही वृषासुरविघातकः ॥२९॥

अघासुरविनाशी च पूतनामोक्षदायकः । कुब्जाविनोदी भगवान कंसमृत्युर्महामखी ॥३०॥

अश्‍वमेधो वाजपेयो गोमेधो नरमेधवान । कन्दर्पकोटिलावण्यश्चन्द्रकोटिसुशीतलः ॥३१॥

रविकोटिप्रतीकाशो वायुकोटिमहाबलः । ब्रह्मा ब्रह्माण्डकर्ता च कमलावाञ्छितप्रदः ॥३२॥

कमला कमलाक्षश्च कमलामुखलोलुपः । कमलाव्रतधारी च कमलाभः पुरन्दरः ॥३३॥

सौभाग्याधिकचित्तोऽयं महामायी महोत्कटः । तारकारिः सुरत्राता मारीचक्षोभकारकः ॥३४॥

विश्‍वामित्रप्रियो दान्तो रामो राजीवलोचनः । लङ्काधिपकुलध्वंसी विभीषणवरप्रदः ॥३५॥

सीतानन्दकरो रामो वीरो वारिधिबन्धनः । खरदूषणसंहारी साकेतपुरवासनः ॥३६॥

चन्द्रावलीपतिः कूलः केशी कंसवधोऽमरः । माधवो मधुहा माध्वी माध्वीको माधवो मधुः ॥३७॥

मुञ्जाटवीगाहमानो धेनुकारिर्धरात्मजः । वंशीवटविहारी च गोवर्धनवनाश्रयः ॥३८॥

तथा तालवनोद्देशी भाण्डीरवनशंखहा । तृणावर्तकथाकारी वृषभानुसुतापतिः ॥३९॥

राधाप्राणसमो राधावदनाब्जमधुव्रतः । गोपीरञ्जनदैवज्ञो लीलाकमलपूजितः ॥४०॥

क्रीडाकमलसंदोहो गोपिकाप्रीतिरञ्जनः । रञ्चको रञ्जनो रङ्गो रङ्गी रङ्गमहीरुहः ॥४१॥

कामः कामारिभक्तोऽयं पुराणपुरुषः कविः । नारदो देवलो भीमो बालो बालमुखाम्बुजः ॥४२॥

अम्बुजो ब्रह्मसाक्षी च योगी दत्तवरो मुनिः । ऋषभः पर्वतो ग्रामो नदीपवनवल्लभः ॥४३॥

पद्मनाभः सुरज्येष्ठो ब्रह्मा रुद्रोऽहिभूषितः । गणानां त्राणकर्ता च गणेशो ग्रहिलो ग्रही ॥४४॥

गणाश्रयो गणाध्यक्षः क्रोडीकृतजगत्त्रयः । यादवेन्द्रो द्वारकेन्द्रो मथुरावल्लभो धुरी ॥४५॥

भ्रमरः कुन्तली कुन्तीसुतरक्षी महामखी । यमुनावरदाता च काश्यपस्य वरप्रदः ॥४६॥

शङ्खचूडवधोद्दामो गोपीरक्षणपत्परः । पाञ्चजन्यकरो रामी त्रिरामी वनजो जयः ॥४७॥

फाल्गुनः फाल्गुनसखो विराधवधकारकः । रुक्मिणीप्राणनाथश्च सत्यभामाप्रियङ्करः ॥४८॥

कल्पवृक्षो महावृक्षो दानवृक्षो महाफलः । अंकुशो भूसुरो भामो भामको भ्रामको हरिः ॥४९॥

सरलः शाश्वतो वीरो यदुवंशी शिवात्मकः । प्रद्युम्नो बलकर्ता च प्रहर्ता दैत्यहा प्रभुः ॥५०॥

महाधनो महावीरो वनमालाविभूषणः । तुलसीदामशोभाढ्यो जालन्धरविनाशनः ॥५१॥

शूरः सूर्यो मृकण्डश्च भास्करो विश्वपूजितः । रविस्तमोहा वह्निश्च वाडवो वडवानलः ॥५२॥

दैत्यदर्पविनाशी च गरुडो गरुडाग्रजः । गोपीनाथो महीनाथो वृन्दानाथोऽवरोधकः ॥५३॥

प्रपञ्ची पञ्चरूपश्च लतागुल्मश्च गोपतिः । गङ्गा च यमुनारूपो गोदा वेत्रवती तथा ॥५४॥

कावेरी नर्मदा तापी गण्डकी सरयूस्तथा । राजसस्तामसः सत्त्वी सर्वाङ्गी सर्वलोचनः ॥५५॥

सुधामयोऽमृतमयो योगिनीवल्लभः शिवः । बुद्धो बुद्धिमतां श्रेष्ठो विष्णुर्जिष्णुः शचीपतिः ॥५६॥

वंशी वंशधरो लोको विलोको मोहनाशनः । रवरावो रवो रावो बालो बालबलाहकः ॥५७॥

शिवो रुद्रो नलो नीलो लाङ्गली लाङगलाश्रयः । पारदः पावनो हंसो हंसारूढो जगत्पतिः ॥५८॥

मोहिनीमोहनो मायी महामायो महामखी । वृषो वृषाकपिः कालः कालीदमनकारकः ॥५९॥

कुब्जाभाग्यप्रदो वीरो रजकक्षयकारकः । कोमलो वारुणो राजा जलजो जलधारकः ॥६०॥

हारकः सर्वपापघ्नः परमेष्ठी पितामहः । खड्‍गधारी कृपाकारी राधारमणसुन्दरः ॥६१॥

द्वादशारण्यसम्भोगी शेषनागफणालयः । कामःश्यामःसुखःश्रीदःश्रीपतिःश्रीनिधिःकृतिः ॥६२॥

हरिर्हरो नरो नारो नरोत्तम इषुप्रियः । गोपालीचित्तहर्ता च कर्ता संसारतारकः ॥६३॥

आदिदेवो महादेवो गौरीगुरुरनाश्रयः । साधुर्मधुर्विधुर्धाता भ्राता क्रूरपरायणः ॥६४॥

रोलम्बी च हयग्रीवो वानरारिर्वनाश्रयः । वनं वनी वनाध्यक्षो महावन्द्यो महामुनिः ॥६५॥

स्यमन्तकमणिप्राज्ञो विज्ञो विघ्नविघातकः । गोवर्द्धनो वर्द्धनीयो वर्द्धनी वर्द्धनप्रिय ॥६६॥

वर्द्धन्यो वद्धनो वर्द्धी वार्द्धिन्यः सुमुखप्रियः । वर्द्धितो वृद्धको वृद्धो वृन्दारकजनप्रियः ॥६७॥

गोपालरमणीभर्ता साम्बकुष्ठविनाशनः । रुक्मिणीहरणः प्रेम प्रेमी चन्द्रावलीपतिः ॥६८॥

श्रीकर्ता विश्वभर्ता च नरो नारायणो बली । गणो गणपतिश्चैव दत्तात्रेयो महामुनिः ॥६९॥

व्यासो नारायणो दिव्यो भव्यो भावुकधारकः । स्वः श्रेयसं शिवं भद्रं भावुकं भविकं शुभम ॥७०॥

शुभात्मकः शुभः शास्ता प्रशास्ता मेघनादहा । ब्रह्मण्यदेवो दीनानामुद्धारकरणक्षमः ॥७१॥

कृष्णः कमलपत्राक्षः कृष्णः कमललोचनः । कृष्णः कामी सदाकृष्णः समस्तप्रियकारकः ॥७२॥

नन्दो नन्दी महानन्दी मादी मादनकः किली । मिली हिली गिली गोली गोलो गोलालयो गुली ॥७३॥

गुग्गुली मारकी शाखी वटः पिप्पलकः कृती । म्लेच्छहा कालहर्ता च यशोदायश एव च ॥७४॥

अच्युतः केशवो विष्णुर्हरिः सत्यो जनार्दनः । हंसो नारायणो लीलो नीलो भक्तिपरायणः ॥७५॥

जानकीवल्लभो रामो विरामो विघ्ननाशनः । सहस्त्रांशुर्महाभानुर्वीरबाहुर्महोदधिः ॥७६॥

समुद्रोऽब्धिरकूपारः पारावारः सरित्पतिः । गोकुलानन्दकारी च प्रतिज्ञापरिपालकः ॥७७॥

सदारामः कृपारामो महारामो धनुर्धरः । पर्वतः पर्वताकारो गयो गेयो द्विजप्रियः ॥७८॥

कम्बलाश्वतरो रामो रामायणप्रवर्तकः । द्यौर्दिवो दिवसो दिव्यो भव्यो भाविभयापहः ॥७९॥

पार्वतीभाग्यसहितो भ्राता लक्ष्मीविलासवान । विलासी साहसी सर्वी गर्वी गर्वितलोचनः ॥८०॥

मुरारिर्लोकधर्मज्ञो जीवनो जीवनान्तकः । यमो यमारिर्यमनो यामी यामविधायकः ॥८१॥

वंसुली पांसुली पांसुः पाण्डुरर्जुनवल्लभः । ललिताचन्द्रिकामाली माली मालाम्बुजाश्रयः ॥८२॥

अम्बुजाक्षो महायक्षो दक्षश्चिन्तामणिः प्रभु । मणिर्दिनमणिश्चैव केदारो बदराश्रयः ॥८३॥

बदरीवनसम्प्रीतो व्यासः सत्यवतीसुतः । अमरारिनिहन्ता च सुधासिन्धुर्विधूदयः ॥८४॥

चन्द्रो रविः शिवः शूली चक्री चैव गदाधरः । श्रीकर्ता श्रीपतिः श्रीदः श्रीदेवो देवकीसुतः ॥८५॥

श्रीपतिः पुण्डरीकाक्षः पद्मनाभो जगत्पतिः । वासुदेवोऽप्रमेयात्मा केशवो गरुडध्वजः ॥८६॥

नारायणः परंधाम देवदेवो महेश्वरः । चक्रपाणिः कलापूर्णो वेदवेद्यो दयानिधिः ॥८७॥

भगवान सर्वभूतेशो गोपालः सर्वपालकः । अनन्तो निर्गुणोऽनन्तो निर्विकल्पो निरञ्जनः ॥८८॥

निराधारो निराकारो निराभासो निराश्रयः । पुरुषः प्रणवातीतो मुकुन्दः परमेश्वरः ॥८९॥

क्षणावनिः सार्वभौमो वैकुण्ठो भक्तवत्सलः । विष्णुर्दामोदरः कृष्णो माधवो मथुरापतिः ॥९०॥

देवकीगर्भसम्भूतो यशोदावत्सलो हरिः । शिवः संकर्षणः शम्भुर्भूतनाथो दिवस्पतिः ॥९१॥

अव्ययः सर्वधर्मज्ञो निर्मलो निरुपद्रवः । निर्वाणनायको नित्यो नीलजीमूतसंनिभः ॥९२॥

कलाक्षयश्च सर्वज्ञः कमलारूपतत्परः । हृषीकेशः पीतवासो वसुदेवप्रियात्मजः ॥९३॥

नन्दगोपकुमारार्यो नवनीताशनः प्रभुः । पुराणपुरुषः श्रेष्ठः शङ्खपाणिः सुविक्रमः ॥९४॥

अनिरुद्धश्चक्ररथः शार्ङगपाणिश्चतुर्भुजः । गदाधरः सुरार्तिघ्नो गोविन्दो नन्दकायुधः ॥९५॥

वृन्दावनचरः शौरिर्वेणुवाद्यविशारदः । तृणावर्तान्तको भीमो साहसो बहुविक्रमः ॥९६॥

शकटासुरसंहारी बकासुरविनाशनः । धेनुकासुरसंघातः पूतनारिर्नृकेसरी ॥९७॥

पितामहो गुरुः साक्षी प्रत्यगात्मा सदाशिवः । अप्रमेयः प्रभुः प्राज्ञोऽप्रतर्क्यः स्वप्नवर्द्धनः ॥९८॥

धन्यो मान्यो भवो भावो धीरः शान्तो जगद्‍गुरुः । अन्तर्यामीश्वरो दिव्यो दैवज्ञो देवतागुरुः ॥९९॥

क्षीराब्धिशयनो धाता लक्ष्मीवाँल्लक्ष्मणाग्रजः । धात्रीपतिरमेयात्मा चन्द्रशेखरपूजितः ॥१००॥

लोकसाक्षी जगच्चक्षुः पुण्यचारित्रकीर्तनः । कोटीमन्मथसौन्दर्यो जगन्मोहनविग्रहः ॥१०१॥

मन्दस्मिततमो गोपो गोपिकापरिवेष्टितः । फुल्लारविन्दनयनश्चाणूरान्ध्रनिषूदनः ॥१०२॥

इन्दीवरदलश्यामो बर्हिबर्हावतंसकः । मुरलीनिनदाह्लादो दिव्यमाल्याम्बराश्रयः ॥१०३॥

सुकपोलयुगः सुभ्रूयुगलः सुललाटकः । कम्बुग्रीवो विशालाक्षो लक्ष्मीवान शुभलक्षणः ॥१०४॥

पीनवक्षाश्चतुर्बाहुश्चतुर्मूर्तिस्त्रिविक्रमः । कलङ्करहितः शुद्धो दुष्टशत्रुनिबर्हणः ॥१०५॥

किरीटकुण्डलधरः कटकाङ्गदमण्डितः । मुद्रिकाभरणोपेतः कटिसूत्रविराजितः ॥१०६॥

मञ्जीररञ्जितपद सर्वाभरणभूषितः । विन्यस्तपादयुगलो दिव्यमङ्गलविग्रहः ॥१०७॥

गोपिकानयनानन्दः पूर्णचन्द्रनिभाननः । समस्तजगदानन्दः सुन्दरो लोकनन्दनः ॥१०८॥

यमुनातीरसञ्चारी राधामन्मथवैभवः ।गोपनारीप्रियो दान्तो गोपीवस्त्रापहारकः ॥१०९॥

श्रृङ्गारमूर्तिः श्रीधामा तारको मूलकारणम ।सृष्टिसंरक्षणोपायः क्रूरासुरविभञ्जनः ॥११०॥

नरकासुरहारी च मुरारिर्वैरिमर्दनः । आदितेयप्रियो दैत्यभीकरश्चेन्दुशेखरः ॥१११॥

जरासन्धकुलध्वंसी कंसारातिः सुविक्रमः । पुण्यश्‍लोकः कीर्तनीयो यादवेन्द्रो जगन्नुतः ॥११२॥

रुक्मिणीरमणः सत्यभामाजाम्बवतीप्रियः । मित्रविन्दानाग्नजितीलक्ष्मणासमुपासितः ॥११३॥

सुधाकरकुले जातोऽनन्तप्रबलविक्रमः । सर्वसौभाग्यसम्पन्नो द्वारकायामुपस्थितः ॥११४॥

भद्रासूर्यसुतानाथो लीलामानुषविग्रहः । सहस्त्रषोडशस्त्रीशो भोगमोक्षैकदायकः ॥११५॥

वेदान्तवेद्यः संवेद्यो वैद्यब्रह्माण्डनायकः । गोवर्द्धनधरो नाथः सर्वजीवदयापरः ॥११६॥

मूर्तिमान सर्वभूतात्मा आर्तत्राणपरायणः। सर्वज्ञः सर्वसुलभः सर्वशास्त्रविशारदः ॥११७॥

षङ्‍गुणैश्वर्यसम्पन्नः पूर्णकामो धुरन्धरः । महानुभावः कैवल्यदायको लोकनायकः ॥११८॥

आदिमध्यान्तरहितः शुद्धसात्त्विकविग्रहः । असमानः समस्तात्मा शरणागतवत्सलः ॥११९॥

उत्पत्तिस्थितिसंहारकारणं सर्वकारणम । गम्भीरः सर्वभावज्ञः सच्चिदानन्दविग्रहः ॥१२०॥

विष्वक्सेनः सत्यसन्धः सत्यवान सत्यविक्रमः । सत्यव्रतः सत्यसंज्ञः सर्वधर्मपरायणः ॥१२१॥

आपन्नार्तिप्रशमनो द्रौपदीमानरक्षकः । कन्दर्पजनकः प्राज्ञो जगन्नाटकवैभवः ॥१२२॥

भक्तिवश्‍यो गुणातीतः सर्वैश्वर्यप्रदायकः । दमघोषसुतद्वेषी बाणबाहुविखण्डनः ॥१२३॥

भीष्मभक्तिप्रदो दिव्यः कौरवान्वयनाशनः । कौन्तेयप्रियबन्धुश्च पार्थस्यन्दनसारथिः ॥१२४॥

नारसिंहो महावीरः स्तम्भजातो महाबलः । प्रह्लादवरदः सत्यो देवपूज्योऽभयङ्करः ॥१२५॥

उपेन्द्र इन्द्रावरजो वामनो बलिबन्धनः । गजेन्द्रवरदः स्वामी सर्वदेवनमस्कृतः ॥१२६॥

शेषपर्यङ्कशयनो वैनतेयरथो जयी । अव्याहतबलैश्वर्यसम्पन्नः पूर्णमानसः ॥१२७॥

योगेश्वरेश्वरः साक्षी क्षेत्रज्ञो ज्ञानदायकः । योगिहृत्पङ्कजावासो योगमायासमन्वितः ॥१२८॥

नादबिन्दुकलातीतश्चतुर्वर्गफलप्रदः । सुषुम्णामार्गसञ्चारी देहस्यान्तरसंस्थितः ॥१२९॥

देहेन्द्रियमनःप्राणसाक्षी चेतः प्रसादकः । सूक्ष्मः सर्वगतो देही ज्ञानदर्पणगोचरः ॥१३०॥

तत्त्वत्रयात्मकोऽव्यक्तः कुण्डलीसमुपाश्रितः । ब्रहाण्यः सर्वधर्मज्ञः शान्तो दान्तो गतक्लमः ॥१३१॥

श्रीनिवासः सदानन्दो विश्वमूर्तिर्महाप्रभुः । सहस्त्रशीर्षा पुरुषः सहस्त्राक्षः सहस्त्रपात ॥१३२॥

समस्तभुवनाधारः समस्तप्राणरक्षकः । समस्तसर्वभावज्ञो गोपिकाप्राणवल्लभः ॥१३३॥

नित्योत्सवो नित्यसौख्यो नित्यश्रीर्नित्यमङ्गलः । व्यूहार्चितो जगन्नाथः श्रीवैकुण्ठपुराधिपः ॥१३४॥

पूर्णानन्दघनीभूतो गोपवेषधरो हरिः । कलापकुसुमश्यामः कोमलः शान्तविग्रहः ॥१३५॥

गोपाङ्गनावृतोऽनन्तो वृन्दावनसमाश्रयः । वेणुवादरतः श्रेष्ठो देवानां हितकारकः ॥१३६॥

बालक्रीडासमासक्तो नवनीतस्य तस्करः । गोपालकामिनीजारश्चोरजारशिखामणिः ॥१३७॥

परंज्योतिः पराकाशः परावासः परिस्फुटः । अष्टादशाक्षरो मन्त्रो व्यापको लोकपावनः ॥१३८॥

सप्तकोटिमहामन्त्रशेखरो देवशेखरः । विज्ञानज्ञानसन्धानस्तेजोराशिर्जगत्पतिः ॥१३९॥

भक्तलोकप्रसन्नात्मा भक्तमन्दारविग्रहः । भक्तदारिद्र्यदमनो भक्तानां प्रीतिदायकः ॥१४०॥

भक्ताधीनमनाः पूज्यो भक्तलोकशिवङ्करः । भक्ताभीष्टप्रदः सर्वभक्ताघौघनिकृन्तनः ॥१४१॥

अपारकरुणासिन्धुर्भगवान भक्ततत्परः ॥१४२॥

॥ फलश्रुतिः ॥

इति श्रीराधिकानाथसहस्त्रं नामकीर्तनम । स्मरणात पापराशीनां खण्डनं मृत्युनाशनम ॥१॥

वैष्णवानां प्रियकरं महारोगनिवारणम । ब्रह्महत्या सुरापानं परस्त्रीगमनं तथा ॥२॥

परद्रव्यापहरणं परद्वेषसमन्वितम । मानसं वाचिकं कायं यत्पापं पापसम्भवम ॥३॥

सहस्त्रनामपठनात सर्वं नश्‍यति तत्क्षणात । महादारिद्र्ययुक्तो यो वैष्णवो विष्णुभक्तिमान ॥४॥

कार्तिक्यां सम्पठेद्रात्रौ शतमष्टोत्तरं क्रमात । पीताम्बरधरो धीमान सुगन्धिपुष्पचन्दनैः ॥५॥

पुस्तकं पूजयित्वा तु नैवेद्यादिभिरेव च । राधाध्यानाङ्कितो धीरो वनमालाविभूषितः ॥६॥

शतमष्टोत्तरं देवि पठेन्नामसहस्त्रकम । तुलसीमालया युक्तो वैष्णवो भक्तितत्परः ॥७॥

रविवारे च शुक्रे च द्वादश्यां श्राद्धवासरे । ब्राह्मणं पूजयित्वा च भोजयित्वा विधानतः ॥८॥

यः पठेद्वैष्णवो नित्यं स याति हरिमन्दिरम । कृष्णेनोक्तं राधिकायै मयि प्रोक्तं पुरा शिवे ॥९॥

नारदाय मया प्रोक्तं नारदेन प्रकाशितम । मया त्वयि वरारोहे प्रोक्तमेतत्सुदुर्लभम ॥१०॥

गोपनीयं प्रयत्नेन न प्रकाश्यं कथञ्चन । शठाय पापिने चैव लम्पटाय विशेषतः ॥११॥

न दातव्यं न दातव्यं न दातव्यं कदाचन । देयं शिष्याय शान्ताय विष्णुभक्तिरताय च ॥१२॥

गोदानब्रह्मयज्ञादेर्वाजपेयशतस्य च । अश्वमेधसहस्त्रस्य फलं पाठे भवेद ध्रुवम ॥१३॥

एकादश्यां नरः स्नात्वा सुगन्धिद्रव्यतैलकैः । आहारं ब्राह्मणे दत्त्वा दक्षिणां स्वर्णभूषणम ॥१४॥

तत आरम्भकर्ताऽस्मात सर्वं प्राप्नोति मानवः । शतावृत्तं सहस्त्रं च यः पठेद्वैष्णवो जनः ॥१५॥

श्रीवृन्दावनचन्द्रस्य प्रसादात सर्वमाप्नुयात । यद्‍गृहे पुस्तकं देवि पूजितं चैव तिष्ठति ॥१६॥

न मारी न च दुर्भिक्षं नोपसर्गभयं क्वचित । सर्पादिभूतयक्षाद्या नश्यन्ति नात्र संशयः ॥१७॥

श्रीगोपालो महादेवि वसेत तस्य गृहे सदा । गृहे यत्र सहस्त्रं च नाम्नां तिष्ठति पूजितम ॥१८॥

॥ इति श्रीसम्मोहनतन्त्रे पार्वतीश्वरसंवादे श्रीगोपालसहस्त्रनामस्तोत्रं सम्पूर्णम ॥

श्रीमहालक्ष्मी कवच

नारायण उवाच

सर्व सम्पत्प्रदस्यास्य कवचस्य प्रजापतिः।

ऋषिश्छन्दश्च बृहती देवी पद्मालया स्वयम्॥१

धर्मार्थकाममोक्षेषु विनियोगः प्रकीर्तितः।

पुण्यबीजं च महतां कवचं परमाद्भुतम्॥२

ॐ ह्रीं कमलवासिन्यै स्वाहा मे पातु मस्तकम्।

श्रीं मे पातु कपालं च लोचने श्रीं श्रियै नमः॥३

ॐ श्रीं श्रियै स्वाहेति च कर्णयुग्मं सदावतु।

ॐ श्रीं ह्रीं क्लीं महालक्ष्म्यै स्वाहा मे पातु नासिकाम्॥४

ॐ श्रीं पद्मालयायै च स्वाहा दन्तं सदावतु।

 ॐ श्रीं कृष्णप्रियायै च दन्तरन्ध्रं सदावतु॥५

ॐ श्रीं नारायणेशायै मम कण्ठं सदावतु।

ॐ श्रीं केशवकान्तायै मम स्कन्धं सदावतु॥६

ॐ श्रीं पद्मनिवासिन्यै स्वाहा नाभिं सदावतु।

ॐ ह्रीं श्रीं संसारमात्रे मम वक्षः सदावतु॥७

ॐ श्रीं श्रीं कृष्णकान्तायै स्वाहा पृष्ठं सदावतु।

ॐ ह्रीं श्रीं श्रियै स्वाहा मम हस्तौ सदावतु॥८

ॐ श्रीं निवासकान्तायै मम पादौ सदावतु।

ॐ ह्रीं श्रीं क्लीं श्रियै स्वाहा सर्वांगं मे सदावतु॥९

प्राच्यां पातु महालक्ष्मीराग्नेय्यां कमलालया।

पद्मा मां दक्षिणे पातु नैरृत्यां श्रीहरिप्रिया॥१०

पद्मालया पश्चिमे मां वायव्यां पातु श्रीः स्वयम्।

उत्तरे कमला पातु ऐशान्यां सिन्धुकन्यका॥११

नारायणेशी पातूर्ध्वमधो विष्णुप्रियावतु।

संततं सर्वतः पातु विष्णुप्राणाधिका मम॥१२

इति ते कथितं वत्स सर्वमन्त्रौघविग्रहम्।

सर्वैश्वर्यप्रदं नाम कवचं परमाद्भुतम्॥१३

सुवर्णपर्वतं दत्त्वा मेरुतुल्यं द्विजातये।

यत फलं लभते धर्मी कवचेन ततोऽधिकम्॥१४

गुरुमभ्यर्च्य विधिवत कवचं धारयेत तु यः।

कण्ठे वा दक्षिणे वाहौ स श्रीमान प्रतिजन्मनि॥१५

अस्ति लक्ष्मीर्गृहे तस्य निश्चला शतपूरुषम्।

 देवेन्द्रैश्चासुरेन्द्रैश्च सोऽत्रध्यो निश्चितं भवेत्॥१६

स सर्वपुण्यवान धीमान सर्वयज्ञेषु दीक्षितः।

स स्नातः सर्वतीर्थेषु यस्येदं कवचं गले॥१७

यस्मै कस्मै न दातव्यं लोभमोहभयैरपि।

गुरुभक्ताय शिष्याय शरणाय प्रकाशयेत्॥१८

इदं कवचमज्ञात्वा जपेल्लक्ष्मीं जगत्प्सूम्।

कोटिसंख्यं प्रजप्तोऽपि न मन्त्रः सोद्धिदायकः॥१९

॥श्री ब्रह्मवैवर्ते महालक्ष्मी कवचं॥

(गणपतिखण्ड ३८।६४-८२)